30 Ocak 2009 Cuma

BAŞARDIK!

Uzun süren sessizlikten sonra nihayet döndüm. Minik yıldızlarımı fazlaca beklettiğim için çok çok üzgünüm. Ama hain bir hastalık beni eline geçirdi ve benim onun pençelerinden kurtulabilmem için ilaçlar, serumlar, sevgi yumağı görmem gerekti. Bugün kendimi toparlayıp bilgisayar başına geçebildim. Bembeyaz suratla hayalet cadı olarak ortalıkta dolaşıyorum. Espiriler aynı yönde okul bitti, ben de bittim :(

Benim kuzu kuzu meler büyüdü; bir dönemi geride bıraktılar. Hepsi masanın üzerinde zafer işaretiyle başardık diye bağırıyorlar! Başardık! Başarı belgeleri ile fotoğraf çekemedim çünkü hastalık sinyalleri gelmeye başlamıştı ayakta durmada zorlanıyordum ve makinamızı elimizden almışlardı. (Baş harfi G; o kendini bilir)



Çantanın içerisinde; başarı belgesi, tatil planı, tatil dünyam, kitap kayıt defteri,aile rahberlik çalışması, çikolatalı gofret, halley, hobby, bonibon, hediyeler, suluboya ve :)

Fotografik hafıza tekniği ile dünya haritasında 64(evet yanlış görmüyorsunuz) ülkeyi tanıyan harita kralı grubu kazandığı dev hediyelerle haklı havalı pozunu atarken... (Diğer çocuklar teselli armağanı kazandılar)

Bu ikili yine bir arada; ayırabilene aşk olsun :)
Küçük Einsteinım yanağını vurup morarttığı için son günümüzü bile deneysiz geçirmedik; bir yerimizi vurduğumuzda neden derimizde renklenme olur?

HANİMİŞ: Diğer makinadaki fotolar daha sonra... Azıcık daha iyileşeyim...


2 yorum:

  1. canım benim geçmişler olsun....

    YanıtlaSil
  2. ayşebetül diyorki ben ögretmenimi çok özledim,çok çok geçmiş olsun diyor

    YanıtlaSil

Reyhan Cadısı derler ki;