1 Nisan 2010 Perşembe

Herkes bilsin; BİZ ÇOK MUTLUYUZ!

Ben ve minik yıldızlarım güne bir başlarız bir de bitiririz... Sınıf içinde tüm gün çocuklar meşguldür, yapılacak işleri vardır, 'eyvah yetiştiremeyeceğiz'in tatlı telaşı hep dilimizdedir. Fakat acele ve itiş kakış asla yoktur. Yapılan etkinliklerin sonunda 'bi daha yapalııııım' beni en iyi motive eden, şımartan, daha güzelleri için enerji veren cümledir!
Bize öğretildiği gibi; her çocuk kendi hızında ve kendi seçtiği işle meşgul olsun çok isterdim... Ama 20 kişilik sınıfta bunu ancak serbest zaman etkinliklerinde yapabiliyoruz. Çoğunlukla etkinliklere aynı anda başlıyoruz. (Sadece bitirme sürelerinde özgürlük tanıyabiliyorum) Sınıfta bir hareketlilik en sevdiğimiz durum! Fakat karmaşa ve gürültüye dediğim gibi izin yok!
Yine günlük yaşam materyallerinden derlenmiş etkinlikler var elimde. Montessori Teyzenin bu basit, dinlendirici, sabrı öğretici, motor kaslarını güçlendirici, pratik çözümleri deneyerek öğretici, aynı anda yapıldığında daha da çoşkulu-eğlenceli olan etkinliklerine yer veriyorum bolca bu kıpır kıpırık bahar havalarında:)))

Montessori Teyzeden; bir kaptan bir kaba süngerle sıvı aktarımı


Gaz oluşturma deneyi (Hepsinin yapabilecek malzemesi olduğunda ne güzel oluyor)

Bu sefer pastayı elinizle yiyeceksiniz dedim :)

('Bir dahaki pastayı, yüzümüzü fırlatalım lütfeeen' istekleri geldi tabi ardı sıra...)

'Elimle yemem, ellerim kirlenir' diyen nazenimimden kendi çözümünü bulmasını istediğimde :)

3 yorum:

  1. Yorum eklemeyi nihayet tekrar aktifleştirebildim... Of puf durumları...

    YanıtlaSil
  2. Yorum meselesi hallolduguna gore bizde yorum birakmaya baslayabiliriz. :) Bu arada minikler oyle istah acici yemislerki pastayi canimiz cekti dogrusu :)

    YanıtlaSil
  3. Ah nerde Nezihe Öğretmenim; yine o küçücük yorum sayfası yazısını görüp tıklamadan açılmıyor. Biraz daha uğraşmalıyım... Bu işlerde de öyle fenayımdır ki((( Pastaya doyamadılar gitti zaten. Bir kere de sizin için yerler; çook uzaklarda olmasanız davet ederdik:)

    YanıtlaSil

Reyhan Cadısı derler ki;